AKP ve Emekçiler 2002-2012

Demokrat Parti’den sonra tek basina en uzun süre hükümette kalan ve bütün muhalifleri bir tarafa, cumhuriyet tarihinde ilkdefa askerlerin siyasetteki kadim ve de magrur varligini da kontrol alma kudretini gösteren AKP, “iktidar oldugunu” hem “dostlari”na hem düsmanlarina devletin bütün yetkilerini/gücünü kullanarak kanitladi. Ne var ki AKP, bu kanitlanmis iktidari Türkiye Cumhuriyeti tarihi boyunca bilhassa çok partili dönemden sonra emekçilere ve ezilenlere bütün geçmis hükümetlerin toplamindan daha çok düsmanlik gösteren hükümetiktidar olma yolunda kullandi. Islâm’in degil kapitalizmin en temeldeki iki özelligini yani ekonomik ve fizikî zoru en iyi uygulayan iktidar olan “AKP 10 yili”nda özellestirmeler kusursuzca uygulandi, saglik iyice özellestirildi, sendikal haklar budandi, ücretler baskilandi, egitim ve yargi meseleleri halledildi, toplu konutlarla yoksullar “medeniyete eristirildi”, emperyalizmle en iyi iliskiler bu on yilda tesis edildi. Âdeta çok eski feodal Avrupa’nin feodal krallari gibi “Türkiyeli Islâmcilar”in bir tarikatlar konsensüsünde kendisine atfedilen krallik görevini icra eden AKP, servetin ve gücün hâkim siniflar arasinda dagitiminin kurallarini da önemli ölçüde degistirdi. On yila bunca icraati sigdirmayi basaran AKP hakkinda söz söylemek kolay is degil... Çünkü söylenebilecek bütün sözler yillar içinde söylendi. Ancak elinizde bulunan kitap, gelecekte bütün ücretlileri bekleyen tehlikelere dikkat çekiyor. Isçi sinifinin tarihçisi Yildirim Koç, bu yeni çalismasinda emekçilerin hayatina yansiyan yönüyle “AKP’nin 10 yili”ni yani AKP’nin 10 yillik icraati boyunca emekçilerin haklarini nasil adim adim yok ettigini herzamanki belgeci titizligiyle derli toplu ve genisçe açikliyor.