Arzu Tramvayı

“Tramvay”in ilk sahneye koyulmasiyla birlikte yapilmasi gereken sey, ulusal tiyatronun kiyilarina güzellik bayragini dikmekti. Williams’in önceki ve sonraki eserlerine oranla burada trajediye daha çok yaklasilmis ve kötü son eksiksiz olarak sunulmustu.” -Arthur Miller’in Arzu Tramvayi için yazdigi önsözden 20. yüzyil Amerikan tiyatro eserleri arasinda, ilk çiktigi zamandaki gücü ve etkiyi her zaman gösterebilen oyunlarin listesi oldukça kisadir. Arzu Tramvayi bu oyunlarin en önde gelenlerinden biridir. Acimasiz kayinbiraderi Stanley Kowalski tarafindan uçurumun kenarindan itilen Blanche DuBois'nin duygusalligi ve gittikçe solan umutsuz hikâyesi, zamana dayanabilen klasik eserler arasina girmistir. Williams’in siirsel dilinin, siddetinin, merhametinin ve dramatik cinselliginin benzersiz stili, “Arzu Tramvayi” seklinde ilk kez ortaya çiktiginda, Amerikan kültürünü vuran bu yildirimin tanikligini, Amerika’nin tiyatro duayeni Arthur Miller’dan daha iyi kim anlatabilirdi? Miller’in, zengin görüs açisi ve duru bir anlayisla yazdigi önsözle birlikte, Arzu Tramvayi apayri bir özellik ve zenginlik kazandi. Willams’in kendi kendisiyle yaptigi bir söylesinin de eklenmesiyle, kitap, okura hem yazari hem de eseri daha dogru anlamlandirma ve konumlandirma olanagi sunuyor. “Coskulu ve siirsel ve insani ve yürek parçalayici ve unutulmaz ve eglenceli...” -Francis Ford Coppola