Aşksız

Yaşadığımız hayatın gerçek olmadığını düşünüyor, kendi kendime belki de asıl gerçek hayatın, gün içinde birden aklımıza girip fotoğraf kareleriyle dikkatimizi dağıtan rüyalar olduğunu kabul etmek istiyordum.
Kendi kendime “En azından rüyalarımda âşık olayım,” diyordum ancak ben tam yüzünü hatırlayamadığım kıza elimi uzatıp konuşmak istediğimde, uykudan uyanıp şimdiki hayatıma geri dönüyordum. “

Aşksız, aşkı arayıp ta bulmaya çalışan Aydın’la beraber şehrin kenarında köşesinde kalmış: insanların, hayvanların, karanlık sokakların, yanmayan sokak lambalarının, şehirdeki insanların tüm acımasızlığına rağmen bir tarihi yaşatmaya çalışan ahşap evlerin, katillerin, hırsızların ve daha bunun gibi görüp te umursamadıklarımızın hikâyesi.