Bahrül Medid (4.Cilt)

el-Bahrü’l-Medid fî Tefsiri’l-Kur’âni’l-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtinî ilimlerde üstat Ahmed Ibn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s) ’ye aittir (1124/1809).Bu tefsir, bastan sona yüce Kur’ân’in zahiri tefsiri ile tasavvufî isaretlerini bir arada sunan ; zahirle batini, seriatla hakikati, ilimle irfani, nakille tecrübeyi, delille müsahedeyi, amelle edebi, dille gönlü, sözle aski kaynastiran orijinal bir tefsirdir. Ibn Acibe , elliye yakin eserin sahibi bir alim ve kâmil mürsit olarak bu tefsirini mürsitlerinin tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmistir. Eserin zahirî tefsir kismi, Beyzâvî, Ebü’s-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, Ibn Atiyye ve Ibn Cüzey gibi Ehl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden olusmaktadir. Tasavvufî isaretlerini ise, Kuseyrî’nin Letâifü’l-Isârât’i, Baklî’nin Arâisü’l-Beyâni, Hikem-i Ataiyye basta olmak üzere Kûtü’l-Kulûb, Ihya, Avarif gibi tasavvuf’un ana kaynaklarindan yapilan nakillerle, müelli n müsahede, tecrübe ve tavsiyeleri olusturmaktadir.