Eski Dünyaya Yeni Bir Bakış

Geçmisin devasa gölgesinden bakildiginda, her toplum kendi benzersiz yolculuguna çikmistir.Bu yolculuk içinde farkli iliski türleri, zihinsel ve estetik kaliplar, inanç ve yasam tarzlari kendine ait olan renk ve peyzajlari üretmislerdir.“Zihin yapisina ilismeden, hiçbir toplumda hiçbir önemli yenilik beklenemez.”Baska bir ifadeyle, bir toplumu kavramanin en iyi yolu onun zihin yapisini ayrintili biçimde çözümlemekten geçer.Türkiye’de modernlesme adina yasama geçirilen degisiklikler ise, biçimsel kaliplarin disina çikamamistir.Insa edilen yapi ve kurumlarla, Türkiye’ye çag atlatmak mümkün olmamistir.Geçmis ile bugün arasinda tutarli bir iliski kuramamak, Türk modernlesmesinin en zayif halkalarindan birini olusturur.Bu bakimdan, hem sag, hem de sol ideoloji merkezleri, tarihin dinamiklerini bölük pörçük açiklamayi tercih etmisler, ancak dünyaya bakarken ait oldugumuz ve ayak bastigimiz yerden nasil bir bütünsel bakis gelistirilebilinecegi üzerine pek kafa yormamislardir.Bu yönleriyle Eski Dünyaya Yeni Bir Bakis’ta, potlaç kuramindan hareketle Osmanli ve Cumhuriyet’e dair yeni bir kuram gelistirilir.Simülasyon evreninden Osmanli ve Cumhuriyet’e nasil bakabiliriz? Bu evrende sik sik nükseden hastaliklarin kökü nerededir ve kültürel kodlar nasil bir anlama sahiptir?Bati burjuvazisinin aksine, bu toplumdaki para ve kazanç tutkusunun ürettigi herheangi bir deger olmus mudur?Eski Dünyada, Yüce Padisah ile Sevgili kulu arasindaki baglar, bugüne gelindiginde hangi iliski türlerine evrilmistir? Burada, alan el-veren el iliskisi nasil bir rol üstlenmistir.?Bu tür sorulara alisilmisin disinda yanitlar üretebilmek için entelektüelin düsünceleriyle toplumu kusatip sarmasi, tarih, din, antropoloji, sanat, edebiyat,kültür, ekonomi, siyaset alanlarindaki genis ufuklara yolculuk etmesi gerekir.Entelektüelin elinde bir anahtar olmalidir ki, birbiriyle baglantili kapilari ardinca açabilsin..Kendine ait, bir kuram ve model üzerinden hareket etmelidir ki , söyledigi dogrular uçup gitmke yerine birbiri üzerine eklemlensin ve kalici olabilsin.Böylelikle her klasik yapit, yeni yorumlara izin verdigi müddetçe daha da klasiklesecektir.Kitap, son yillarda benzerine az rastlanan topluma bütüncül ve makro ölçülerde bakabilen entelektüel bir birikim ve heyecanin örnegidir.Gelistirilen model içinde birçok önemli eser yeniden okunur.Birçok yerde Avrupa ile Osmanli örnekleriyle karsilastirilir.Yazar, Mauss, Berkes, Ülgener, Baudrillard, Bloch, Braduel gibi isimlerle baska bir sentezin imkanini arastirmaya koyulur, eski dünyaya yepyeni bir pencere açar.