Lenin Üzerine 33 Ders

Marksizmin önemli bir kesimi de dâhil olmak üzere, burjuva egemenlik teorisinde temellenen pek çok okuma, Lenin'i devletin ortadan kaldirilmasindan çok devlet iktidarinin ele geçirilmesinin teorisyeni olarak sunmustur. Lenin'deki parti ve proletarya diktatörlügü mefhumlari, güç istencinin stratejik perspektifi yerine, iktidar istencinin diyalektik mantigi içinden yorumlanmistir. Oysa Lenin'in en etkili vurgusu, güç iliskilerindeki çatisma noktalarina, mücadeledeki öznelliklerin degisimlerine uygun olarak, örgütlenmenin de sürekli devrimcilestirilmesi gerektigidir. Lenin'de örgütlenme, bedenlerin devrimci-olusunun üretici gücüyle devinir, bu yüzden o daima öznellik üzerine yaratici bir çalisma olmalidir. Antonio Negri, bu derslerinde, Lenin'in perspektifinin mücadeledeki bedenlerin arzulari ve ihtiyaçlarindan ayrilamaz olan bu yaratici olusumunu gözler önüne serer. Simdi "Ne Yapmali?" sorusu da yeni bir isik altinda görünmektedir. Bu stratejik soru, araçsallastirma ve özdeslestirme degil, üretme ve farklilasma istencinin bir ifadesidir. Negri, Lenin'i günümüzün politik düsüncesine bu Leninist soru temelinde geri kazandirmaya girisir. Ama bu girisim, belki daha da akil almaz gelecek bir sonuca varmaktadir. Lenin figüründe, simdi politika da bir öznellik sanati olarak geri kazanilmakta, çoktandir degersizlestirilmis olan örgütlenme mefhumu, devrimin edimselligi olarak yeniden canlandirilmaktadir.(Tanitim Bülteninden)