Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü

Machiavelli’den bu yana, siyasetin dogasi zayiflarla güçlülerin mücadelesi seklinde tasvir edilmistir. Bu sefer bir baska ünlü Italyan, iktisatçi ve sosyolog Vilfredo Pareto, XX. yüzyilin basindaki bu mücadeleyi anlatiyor. Pareto’ya göre insanlik tarihi, seçkinlerin durmadan devam eden yer degistirme tarihidir: Biri yükselirken digeri alçalir. Kisa araliklar disinda insanlar her zaman bir seçkin azinlik tarafindan yönetilmislerdir. Pareto seçkin (elite) kelimesini (It. aristrocrazia) en güçlü, en enerjik ve kötülük kadar iyilige de yetenegi olan anlaminda kullanir.
“Seçkinlerin Yükselisi ve Düsüsü“ konulu, yüzyilin sonundaki bu uzun deneme, ekonometriden sosyolojiye dev bir adim atar. Bu kitap Pareto’nun siyaset sosyolojisinin önsözü olarak da okunabilir. Pareto ileride bu düsünceler sayesinde büyük ün saglamistir.
Seçkinlerin iktidara gelinceye kadar kullandiklari yöntemler birbirini animsatir. Tüm seçkinler benzer davranis kaliplarini sergilerler. Ve tarih birçok kez taniklik etmistir ki, basta zayif ve yoksullarin yaninda yer alan seçkin gruplar, zafere ulastiklarinda artik basa dönme sansini ebediyyen kaybetmislerdir.