Tonio Kröger

"Iki dünya arasindayim. Her ikisinde de rahat edemiyorum. Bu yüzden isim zor. Siz sanatçilar benim bir burjuva oldugumu söylüyorsunuz, burjuvalarsa beni tutuklamaya kalkisti... hangisi beni daha çok incitti bilemiyorum. Burjuvalar aptal; ama güzelligin hayranlari olan sizler, benim agirkanli oldugumu, özlemlerim olmadigini söyleyenler, hiçbir özlemin siradanligin hazlarindan daha tatli ve dokunakli olmadigini savunan bir sanatçilik anlayisi da oldugunu unutmamalisiniz; hem kökeni ve kaderi itibariyla öylesine derin ki bu sanatçilik anlayisi..." Tonio Kröger, Thomas Mann'in diger uzun anlatilari Venedik'te Ölüm, Tristan ve Mario ve Sihirbaz gibi, sanatçi ile disarida, `orada' duran dünyanin yüzlesmesini konu edinir; Tonio, içten içe, sanatin `insanlik disi, insana ragmen' yapilan bir is oldugunu düsünür. Onun `hayati sanatin gölgesiyle lekelenmemis' çocukluk arkadasi sarisin Hans Hansen'e ve Hans Hansen'in temsil ettigi her seye duydugu özlem, hatta ask, bu küçük ve güzel `novella'nin eksenini olusturur.