Zift

Zift, bastirilan seslerin, birbirini takip etmeyen günlerin, siradanlasan vahsetin, çöküsün ihtisamdan koparilisinin, gecenin çigliklarinin romani. Isahag Uygar Eskiciyan, tüm anlatilarin, hesaplasmalarin, deger yargilarinin kara bir oyukta esitlendigi, öfkenin ziftinde karardigi bir çagin romanini yaziyor. "Oyunlar, evet bu oyunu birileri sahneleyecek ama yollar yeniden yapilmayacak. Çukurlar doldurulmayacak. Yariklar kapatilmayacak. Ilaçlar içilmeyecek. Zamirler serbest kalacak. Isimler tek tek fotosenteze maruz birakilacak. Günese çakmak gönderilecek. Dügünden önce gelinler öpülecek, damatlar damdan atilacak. Lüzum yok. Içimizde maydanoz yeserecek. Benimki gibi olmamali, herkes farkli ölecek. Bir misrada adi geçen herkesin kafasi kesilecek. Misra disari salinacak. Çig çig yenen her seyin kurtlari büyütülecek. Gece için. Büyük gece için."(Tanitim Bülteninden)